Mahatma Gandhi Jayanti: తీరని కోరికతో చనిపోయిన గాంధీజీ.. అది ఏంటో తెలుసా?

భారతదేశంలో ఇద్దరు గొప్ప సమకాలిక నాయకులు ఒకరినొకరు కలుసుకోలేక పోయారు. ఇద్దరూ 17 శతాబ్ధంలోనే ప్రపంచ దేశాల్లో భారతదేశ గొప్పతనాన్ని చాటేందుకు ప్రయత్నించారు. ఒకరు స్వాతంత్ర్య సమరయోధుడు, మరొకరు మతం, తత్వశాస్త్రంలో నిష్ణాతులు. వీరి పుట్టిన సంవత్సరాల మధ్య ఆరు సంవత్సరాల తేడా మాత్రమే ఉంది. మనం స్వామి వివేకానంద, మహాత్మా గాంధీ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నాము. స్వామి వివేకానంద 1863లో జన్మించగా, మహాత్మా గాంధీ 1869లో జన్మించారు. కాలక్రమేణా, ఇద్దరూ వేర్వేరు మార్గాల్లో నడిచారు. ఒకరు పాశ్చాత్య ప్రపంచానికి భారతదేశ జ్ఞానాన్ని పరిచయం చేయగా, మరొకరు పాశ్చాత్య జ్ఞానం ద్వారా భారతదేశంలోని ప్రజలకు ప్రజాస్వామ్య భావజాలాన్ని వ్యాప్తి చేశారు. ఇద్దరూ భారతదేశంలో స్వేచ్ఛ కోసం కోరికను రేకెత్తించారు. ప్రజల విప్లవాత్మక భావాలకు స్వరం ఇచ్చారు. ఈ ఇద్దరూ ఒక్కసారి కూడా కలుసుకోలేదా అనే సందేహం మీకు వచ్చిందా. ఈరోజు గాంధీ జయంతి సందర్భంగా ఆయన జీవితంలో గుర్తుండిపోయే సంఘటన ఒకటి తెలుసుకుందాం.. మహాత్మ గాంధీ ఆయన ఆత్మకథలో స్వామీ వివేకానంద గురించి ఇలా రాశారు.

మహాత్మా గాంధీ తన ఆత్మకథ "నా సత్య ప్రయోగాలు"లో స్వామీ వివేకానంద గురించి గుర్తుచేసుకున్నారు. దక్షిణాఫ్రికాలో సత్యాగ్రహ ఉద్యమానికి నాయకత్వం వహించిన తర్వాత గాంధీ భారతదేశానికి తిరిగి వచ్చారు. ఆ సమయంలో ఆయనకు దేశంలో పెద్దగా గుర్తింపు లేదు. తన రాజకీయ గురువు గోపాల కృష్ణ గోఖలేతో కలిసి, ఆయన కాంగ్రెస్ పార్టీలో చేరి 1901 కాంగ్రెస్ సమావేశానికి కోల్‌కతా చేరుకున్నారు. 1901లో కోల్‌కతాకు చేరుకున్న తర్వాత, స్వామి వివేకానందని కలవాలని కోరిక గాంధీకి కలిగింది. మహాత్మా గాంధీ రాజకీయ గురువు గోపాల కృష్ణ గోఖలే, "వివేకానంద భారతదేశ ఆత్మను మేల్కొల్పే సాధువు" అని చెప్పేవారు. ఆ సమయంలో గాంధీ దక్షిణాఫ్రికాలో నివసిస్తున్నారు. ఎక్కువ కాలం భారతదేశానికి రాలేదు. తర్వాత ఆయన ఇండియా వచ్చాక వివేకానందను కలవాలని ప్రయత్నించారు.

కోల్‌కతాకు వచ్చి స్వామి వివేకానందను కలవకుండా బయలుదేరడం అసాధ్యం అనిపించింది. ఓ రోజు, అతని ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానం నుండి ప్రయోజనం పొందడానికి, గాంధీజీ తెల్లవారుజామున బేలూర్ మఠానికి బయలుదేరారు. నేను కాలినడకనే అంతదూరం బయలుదేరారు. వివేకానంద లాంటి పండితుడిని కలవాలనే ఆత్రుత చాలా ఎక్కువగా ఉంది, అతను దాదాపు రెండు మైళ్ళు లేదా దాదాపు 3.2 కిలోమీటర్లు నడిచి ఆశ్రమానికి చేరుకున్నాడు. కానీ అక్కడికి చేరుకున్నప్పుడు, స్వామీజీ అక్కడ లేకపోవడంతో మహాత్మా గాంధీ నిరాశ చెందాడు. తన శిష్యులతో మాట్లాడుతున్నప్పుడు, స్వామి వివేకానంద ఆ సమయంలో కలకత్తాలోని తన ఇంట్లో అనారోగ్యంతో ఉన్నారని ఆయనను కలిసే స్థితిలో లేరని తెలిసింది. ఆరోగ్య కారణాల వల్ల ఆయనను కలవడం సాధ్యం కాలేదు. విచారకరంగా, స్వామీజీ కొన్ని నెలల తర్వాత జూలై 1902లో మరణించారు. అలా గాంధీజీ కోరిక తీరని కోరికగానే మిగిలిపోయింది. 1921లో వివేకానంద జయంతి కోసం గాంధీజీ బేలూర్ మఠాన్ని సందర్శించినప్పుడు, ఆయన స్వామి వివేకానంద ఆలోచనల గురించి మాట్లాడారు. గాంధీ ఇలా అన్నాడు, "నేను స్వామి వివేకానంద రచనలను చాలా లోతుగా అధ్యయనం చేశాను. వాటిని చదివిన తర్వాత, నా దేశం పట్ల నాకున్న ప్రేమ వెయ్యి రెట్లు పెరిగిందని మహాత్మ గాంధీ అన్నారు.